Dronten
Herstelnetwerk Dronten
In 2021 startten we met de inventarisatie van het Herstelnetwerk Dronten. Er vormden zich 3 groepen, Voorlichting, Werk en Ontmoeting. Deze groepen hadden allemaal een doel, Herstel zichtbaar maken vanuit ervaringsdeskundigheid. Er werden bijeenkomsten georganiseerd, een enquête uitgezet en er werd vooral kennisgemaakt met elkaar; korte lijnen, verbinden en kennis delen.
Daarnaast werd er vanuit het Lectotoraat GGZ en Samenleving van Windesheim een training ‘Ervaringsdeskundige Belangenbehartigers’ gegeven.
In 2022 en 2023 is het Herstelnetwerk in beweging gebleven en heeft er zich een projectgroep gevormd met enthousiaste mensen die zich zonder organisatiebelang inzetten en voor wie werken vanuit ervaring vanzelfsprekend is.
Activiteiten in Dronten
...we elke donderdag van 11 tot 12 uur aanwezig zijn bij het Kennisplein van Flevomeer Bibliotheek Dronten? Voor vragen, samen koffie drinken en/of een luisterend oor!
Overleg
Iedereen is welkom om bij ons overleg aan te sluiten. Deze vinden op de volgende data plaats van 14:00 uur -15:30 uur:
15 januari
26 februari
8 april
27 mei
8 juli
9 september
21 oktober
2 december
Stuur ons een bericht als je mee wilt doen, dan zorgen wij dat je op de hoogte blijft van de vergaderlocatie!
Delen is helen
Kom als je op zoek bent naar een veilige groep, waar je je verhaal kwijt kan, je mag delen waar je in vastloopt maar ook wat je bezighoudt. Deel inzichten en vindt kracht onder begeleiding van een ervaringsdeskundige. Deelname is gratis, aanmelden hoeft niet!
Nieuws
Crisiskaart (www.crisiskaart.nl)
Stel je eigen crisiskaart op. Deze kaart draag je bij je en op de kaart staat in geval van nood de belangrijkste gegevens over jou, bijvoorbeeld wie te bellen.
Hulpkaart (www.hulpkaart.nl)
In plaats van een Crisiskaart kan je ook kiezen voor een Hulpkaart. Het maken van deze kaart kost iets minder tijd en kan je eventueel ook zelf online maken.
Neem voor meer informatie contact op met de coördinator:
Mirjam Bloedjes.
Telefoon: 036-5333572 of
via mail: crisiskaart@clipggz.nl
Wat is het Flevolands Platform ErvaringsDeskundigheid?
Het Flevolands Platform ErvaringsDeskundigheid (FPED) is er voor alle inwoners van Flevoland met ontwrichting op het gebied van mentale gezondheid, die wil werken aan herstel. Door een samenwerking met verschillende organisaties hebben wij een breed, divers en laagdrempelig herstelaanbod. Hierdoor kunnen wij aansluiten bij het persoonlijke herstelproces, want voor iedereen ziet herstel er anders uit.
Het platform is erop gericht om herstel op een laagdrempelige manier mogelijk te maken voor inwoners van Flevoland met ontwrichting op het gebied van mentale gezondheid. Door het volgen van trainingsaanbod, themabijeenkomsten en workshops, gefaciliteerd door ervaringsdeskundigen wordt inzichtelijk gemaakt wat er nodig is om te werken aan herstel en hierin te kunnen groeien.
Vanuit onze eigen ervaringen met ontwrichting en herstel bieden wij een breed herstelaanbod voor mensen in elke fase van herstel. Door contact met lotgenoten, volgen van workshops, themabijeenkomsten en trainingen, kan eenieder aan herstel werken op een manier die het beste bij hem of haar past.
Het actuele aanbod kun je bekijken op onze website: www.fped.nl. Op dit moment is het trainingsaanbod beperkt omdat er achter de schermen druk gewerkt wordt aan het herstelaanbod voor volgend jaar. Je kunt je wel alvast aanmelden voor trainingen waar je graag aan deel zou willen nemen.
Wij faciliteren intervisie bijeenkomsten voor ervaringsdeskundigen die werkzaam zijn binnen de provincie Flevoland om de ervaringsdeskundigen te steunen in hun ontwikkeling. Wij zijn een vraagbaak voor ervaringsdeskundigen die werkzaam zijn binnen de provincie Flevoland en ondersteunen ervaringsdeskundigen bij positionering en verankering van hun positie. Mocht je interesse hebben om deel te nemen aan deze intervisiebijeenkomsten kun je een mail sturen naar info@fped.nl. Wij nemen dan contact met je op voor een verkennend gesprek.
Als ik droom dan droom ik van tenminste drie locaties verspreid over het dorp Dronten en tenminste één in Biddinghuizen en één in Swifterbant.
Al die locaties hebben een inloop/buurthuis/huiskamer functie voor iedereen….
Afhankelijk van de locatie en mogelijkheden is er tenminste één locatie die een catering functie heeft, is er tenminste één locatie die een fietsenreparatie en werkplaats heeft voor reparaties en (grotere) knutsel en bouwprojecten heeft, is er bij iedere locatie de ruimte om te tuinieren en/of dieren te houden. Op alle locaties is ruimte om allerlei vormen van creatieve hobby's uit te voeren en kennis mee te maken of gewoon te ontspannen en te ontmoeten. Hoe belangrijk het ook is dat mensen elkaar kunnen ontmoeten, kan het hebben van meerdere locaties ook de mogelijkheid bieden aan mensen om elkaar te vermijden. Niet alle groepen, niet alle mensen passen altijd even goed bij elkaar, een veilige plek voor iedereen kan ook betekenen elkaar ruimte bieden.
Ik droom van tenminste één woon/werk/ontspan/kantoor en ervaringsplek die als centrum kan fungeren voor de satelliet locaties verspreid in de gemeente. Een locatie die alles in zich vat of tenminste de route naar specifiekere hulpverlening en faciliteiten aanbiedt.
(Dit kan worden gebouwd nabij het politiebureau in Dronten. Dit kan bijvoorbeeld aan de zijde van de dierenweide en minigolf vereniging of Nabij de moskee. Ook kan overwogen worden om De Openhof hiervoor te gaan gebruiken.)
Het komt op een centrale locatie, een ideale plek om het statement te maken dat wij als samenleving mensen centraal stellen.
In deze droom speelt welke hulpverlenings-, vrijwilligers-, overheids- of zelfs kerkelijke- organisaties er ook aan mee werken geen rol meer. Want allen hebben het doel en de verantwoordelijkheid om samen met vrijwilligers te werken aan het faciliteren van wat nodig en mogelijk is aan een ieder die hier komt.
Alle organisaties werken samen en iedereen biedt personeel en expertise vanuit het eigen vakgebied aan, geen enkele organisatie heeft afzonderlijk de leiding geen enkele organisatie heeft de vrijheid om zich terug te trekken om een eigen plan te trekken. Want iedereen die in Dronten hulpverlening wil (blijven) bieden, deelt de passie om zoveel mogelijk (deel) expertise en personeel bij te dragen aan iedereen in deze gemeente die dat nodig heeft.
Als wij een samenleving willen zijn en een gemeenschap willen bouwen die ruimte wil bieden aan iedereen mag er geen ruimte zijn voor eigen agenda’s. Bedrijfscultuur past niet bij zorg, hulpverlening is geen produkt. , hulpverlening is je medemens bijstaan en dat niet alleen zo lang als een contract je daartoe verplicht. Hulpverlening is een langdurig proces, groeien gaat met vallen en opstaan...
Dit is hoe we in Dronten gaan werken aan sociale cohesie en hulp gaan bieden aan wie daar maar om vraagt en/of wie daartoe wordt aangespoord na signalering van (dreigende) ontsporing.
Een hele rij aan deuren en locaties die als één ingang fungeert naar samen één…
Als voorbeelden denk ik aan de samenwerking tussen lokale overheid, kerkelijke (diaconale) en reguliere hulpverleningsorganisaties in Steenwijkerland… (Google dit maar eens)
Voor de noodzaak en het belang voor langdurigheid en lange termijn visie op het gebied van hulpverlening verwijs ik naar de werkwijze en visie van Het Leger des Heils… (bijvoorbeeld 50/50 Amsterdam Noord).
Ruud Hoogland, ervaringsdeskundige WachtVerzachter
Kenniswerkplaats onbegrepen gedrag Flevoland.
Het is alweer bijna drie jaar geleden dat ik het certificaat ervaringsdeskundige belangenbehartiger voor mensen met een psychische kwetsbaarheid mocht ontvangen. Met een goed bezochte presentatie in de Meerpaal werden toen de eerste stappen en plannen gepresenteerd die in de voorgaande periode zijn ontwikkeld. Juist op die dag werd ik geconfronteerd met de gevolgen van mijn trauma, klapte weer hard onderuit en kon niet starten met de andere ervaringsdeskundigen.
Inmiddels ben ik ruim een jaar onderweg in mijn therapie en flinke stappen aan het maken in mijn herstel.
Het gaat zo goed dat ik ook weer in staat ben om mijn talenten en vaardigheden toe te passen en aan te scherpen als ervaringsdeskundige bij de WachtVerzachter, Projectgroep Herstelnetwerk Dronten en mijn steentje bijdraag aan de bijeenkomst van de Kenniswerkplaats Onbegrepen Gedrag Flevoland.
Het gaat zo goed, dat ik (een tikkie overmoedig) aanbood om de presentatie namens de WachtVerzachter Dronten op me te nemen voor een zieke collega.
Wat is er veel gebeurd, wat hebben jullie veel gedaan en wat mooi om zoveel bekende en minder bekende gezichten te zien.
De presentaties van de verschillende deelnemers heb ik als indrukwekkend ervaren. De resultaten en de successen tot nu toe, maar ook de knelpunten die ter sprake kwamen.
Hoe een GGD bijvoorbeeld geconfronteerd wordt met meldingen van ontsporing, opgemerkt door bijvoorbeeld; politie, GGZ-instellingen, jeugdzorg aanbieders enzovoort. Hoe zij daar een wettelijke plicht in heeft om te reageren en te onderzoeken wat er speelt en te adviseren hoe op situaties ingespeeld kan worden. Hoe er een vraag is bij hen: hoe vind ik op een verantwoorde wijze mijn ingang bij die mensen. Er tegenaan lopen dat de grenzen van bijvoorbeeld; werktijden, werkwijze en verantwoordelijkheden van instellingen en toe te passen methodieken over en weer een belemmering kan vormen om adequaat in te springen en op een verantwoorde wijze hulp te bieden. En dit alles is alleen nog maar wat er nodig is om als overheden en instanties de neuzen één kant op te krijgen. Alleen hier gaat al veel tijd in zitten, tijd waarin slachtoffer en dader wel in zicht zijn aan de zijlijn maar niet in het speelveld deelnemen of worden geholpen.
Dit is ook hoe een intense situatie voort kan blijven duren en helaas soms ook verder kan escaleren.
Een ander verhaal is die van een ouder met een kind waar hulp voor nodig is, een ouder die aangeeft mijn kind redt het niet, ik red het niet… Regelgeving, manieren van werken en organiseren die vanuit cliënt perspectief nut noch doel raken. Uw geval is te complex voor deze instelling, wij hebben geen plek… Jeugdzorg kan niets want kind is 18 jaar, volwassenenzorg kan niets want personen van 18 plus worden geacht zelf aan te kunnen geven. Maar, wij zien het probleem niet. Uw kind heeft een dak, kleding, eten, bed… U bent mantelzorger toch? U doet het heel goed hoor… We nemen contact met uw kind op als u bovenaan de wachtlijst staat. Deze situatie is heel kort door de bocht weergegeven, maar toch… ga er maar aan staan...
Knelpunten binnen ons zorgsysteem, knelpunten die ons ervan weerhouden om herstelondersteunend, ontlastend en helpende actie te ondernemen waar nodig.
Het stelt mij voor de vraag: van wie is het onbegrepen gedrag eigenlijk, waar wij mee bezig zijn in deze Kenniswerkplaats Onbegrepen Gedrag Flevoland?
Zware onderwerpen maar de lichtpunten mogen niet vergeten worden.
Hoopvol en inspirerend wordt er melding gedaan van ondernomen initiatieven.
Trotse ervaringsdeskundigen die in hun kracht worden gezet en staan.
Ondersteund en gestimuleerd om “kleine” acties te ondernemen.
Er te zijn!
Geen grootse aanpak, maar juist dat kleine. Contacten leggen, verbinding maken en zo elkaar een helpende hand bieden. Ervaringsdeskundigen die vanuit hun ervaring, begrip en binding hebben met de doelgroep en zo stapstenen kunnen vormen in een moeras van onbegrip en vaak ongezien verdriet en pijn.
Ervaringsdeskundigen die, doordat zij de ruimte krijgen om passend bij hun kennis, ervaring en draagkracht er te zijn voor anderen, een enorme positieve impuls meekrijgen die niet alleen bijdraagt aan hun herstel maar ook aan dat van anderen.
Ruud Hoogland, ervaringsdeskundige WachtVerzachter