Almere
Herstelnetwerk Almere
Het herstelnetwerk Almere heeft twee verkenningsbijeenkomsten georganiseerd waarin we met elkaar verkend hebben waar we ons wel en niet naar toe willen bewegen. Geen nieuw project of initiatief als doel, maar het contact met elkaar hebben en ervaringen en kennis te kunnen delen en versterken.
“Bouw vanuit de inhoud en ervaringsdeskundigen op, focus niet op een structuur of hiërarchie, maar werk de behoefte verder uit”
We sluiten aan bij bestaande wijk/buurtindelingen voor goede verbindingen in de toekomst.
- In twee wijken beginnen met het opbouwen van een netwerk, Bouwmeesterbuurt (14 juni eerste verbindingslunch (initiatiefnemers EigenWijze Company en Woonzorg Flevoland), 19 juni eerste verkenning GGZ in de Wijk i.s.m. Movisie en Phrenos) en Almere Haven;
- We houden de verbinding in de breedte met betrokkenen in Almere, en we breiden deze tegelijkertijd uit.
“Leer van de opgedane ervaringen en laat het zich als een olievlek uitbreiden”
Het Sprookje van de Drie Netwerken; Een Samensmelting voor Mentale Gezondheid
Er was eens, in een koninkrijk genaamd Almere, een groep van drie netwerken die allemaal hun eigen missie hadden. Ze werkten hard om hun volk te helpen, maar toch voelden ze dat er iets ontbrak. Elk netwerk bezat een eigen kracht, maar alleen door samen te smelten, zouden ze hun ultieme doel kunnen bereiken: een gezonde, gelukkige gemeenschap.
In een klein dorpje op de heuvel woonde het eerste netwerk Cliënt in de Hoofdrol. Dit netwerk was als een spiegelpaleis, waarin ieder mens zichzelf kon zien zoals hij werkelijk was: een individu, niet alleen een "patiënt". Ze spraken met luide stem: "De mens moet centraal staan, hun verhalen, hun ervaringen, dat is de sleutel tot verandering!" Het netwerk creëerde ruimte voor dialoog en gaf de mensen de kracht om hun eigen verhaal te vertellen.
Ver weg, in het hart van het woud, leefde het tweede netwerk het Herstelnetwerk. Zij geloofden in de magie van herstel en hoop. Hun bos was gevuld met lichtgevende paden naar herstel, waar iedereen zijn of haar weg kon vinden. "Herstel is voor iedereen anders," zeiden ze, "en wij zijn hier om die paden te begeleiden." Hun kracht lag in het geloof dat ieder mens, ongeacht de diepte van zijn val, weer op kon staan en zijn eigen leven kon herscheppen.
Op een zonnige bergtop organiseerde het derde netwerk, de Werkgroep Landelijke Activiteiten, hun levendige feesten en bijeenkomsten. Ze wisten dat samenkomen kracht gaf en dat in verbinding grootse dingen konden ontstaan. “Door activiteiten en ontmoeting bouwen we bruggen!” riepen ze. En met elke activiteit die ze organiseerden, lieten ze de mensen voelen dat ze niet alleen stonden in hun strijd.
Op een dag kwam er een donkere wolk over het koninkrijk Almere. Mensen voelden zich steeds verder van elkaar verwijderd. Eenzaamheid, angst en verdriet sloegen hun vleugels uit, en niemand wist precies hoe deze duisternis te verdrijven.
De netwerken merkten dat hun individuele kracht niet voldoende was om het duisternis te bestrijden. Dus besloten ze een grote bijeenkomst te organiseren op het Plein van de Hoop. Ze vroegen zich af: "Hoe kunnen wij samen sterker zijn? Hoe kunnen we de duisternis verjagen?"
Het was Cliënt in de Hoofdrol die als eerste sprak: “Wij zien de mens, niet hun problemen. Maar misschien zien wij niet het volledige plaatje. We moeten meer doen.”
Het Herstelnetwerk voegde toe: "Wij bieden paden naar herstel, maar wat als de mensen de weg naar ons niet kunnen vinden?"